biurko

Wrzesień powoli zadomawia się w moim kalendarzu… Jesień coraz bliżej, a koniec wakacji zbliża się wielkimi krokami, nadchodzi czas pracy i nauki. Perspektywa braku wycieczek rowerowych zachęca mnie, aby powrócić do pokręcenia sobie śrubek i powrotu do naukowych konieczności. Przez długi czas i jeszcze nie tak dawno byłam człowiekiem podłogowym i większość rzeczy pisałam na podłodze.

Któregoś dnia postanowiła uporządkować moje dotychczasowe biurko w kartonie :) i przeniosłam się na wysokości. Dopomógł mi mój Brat, który stworzył mi piękne biureczko w niecodziennym stylu ;).

rozpędzony

Już mi się wydawało, że o Arce Noego, dziecięcym zespole muzycznym wykonującym piosenki ewangelizacyjne, nie usłyszymy prędko. Na szczęście moja teza była błędna. Właśnie dziś dowiedziałam się o ich nowej piosence. Jest to zapowiedź płyty "Petarda", która na polskim rynku muzycznym pojawi się 7 października.

„Jezu zatrzymaj mnie, 

nie chcę znów dachować. 

Bo rozpędziłem się, 

nie umiem wyhamować"

P.S. "Ostry kli­mat naj­now­szego kawałka Arki Noego nasuwa sko­ja­rze­nia zwią­zane bar­dziej z 2Tm2,3 i Luxtor­pedą, niż z wesołą gro­madką ubra­nych na kolo­rowo dzieciaków".

szczęść Boże

Przed chwilką przeczytałam dość ciekawy artykuł o "Szczęść Boże". To krótkie i jeszcze niedawno tak często mówione pozdrowienie Jezusa Chrystusa odchodzi w zapomnienie. Pozostaje tylko branżowym pozdrowieniem używanym wśród sióstr i braci zakonnych, bo księża coraz częściej preferują świeckie "dzień dobry". 

Pozdrowienie "Szczęść Boże" ma swoją głęboką treść. W naszej polskiej tradycji związane jest z pracą.  Jednak życzenie szczęścia związane jest z wieloma okolicznościami. 

Jest to ludzkie życzenie skierowane do Boga, stanowiące odpowiedź na całe bogactwo życia człowieka. Zawarte jest w nim wyznanie wiary w Boga i Jego Opatrzność. To wyznanie wiary jest ludzkim życzeniem, które spełnić może tylko Bóg, a szczęście ma pochodzić od Niego...

dziś

Dziś o poranku przypomniała mi się pewna myśl o tym co było wczoraj, będzie jutro i jest dziś:

żołnierze z Westerplatte

W takim dniu jak dziś nie sposób nie przywołać "Pieśni o żołnierzach z Westerplatte":

Kiedy się wypełniły dni

i przyszło zginąć latem,

prosto do nieba czwórkami szli

żołnierze z Westarplatte.

(A lato było piękne tego roku).

I tak śpiewali: Ach, to nic,

że tak bolay rany,

bo jakże słodko teraz iść

na te niebiańskie polany.

(A na ziemi tego roku było tyle wrzosu na bukiety.)

W Gdańsku staliśmy tak jak mur,

gwiżdżąc na szwabską armatę,

teraz wznosimy się wśród chmur,

żołnierze z Westerplatte.

I śpiew słyszano taki: -- By

słoneczny czas wyzyskać,

będziemy grzać się w ciepłe dni

na rajskich wrzosowiskach.

Lecz gdy wiatr zimny będzie dął

i smutek krążył światem,

w środek Warszawy spłyniemy w dół,

żołnierze z Westerplatte.

Konstanty Ildefons Gałczyński
1939 r.