nerwica weekendowa

Ostatnio spotkałam się z dość ciekawym zjawiskiem "nerwica weekendowa". Tak! Coś takiego istnieje. A może Ty też tego doświadczasz?

"Nerwica weekendowa" to społeczna choroba naszych czasów. My z pokolenia Y i pewnie nie tylko my, przez pięć dni w tygodniu pracujemy ciężko i dużo. Żyjemy od weekendu do weekendu. Odliczając dni czekamy na piątek. Kiedy jednak nadchodzi weekend biegniemy dalej, załatwiamy to co załatwione nie zostało, bo przecież tak wiele rzeczy trzeba nadgonić. Zakupy, sprzątanie to normalka. A do tego zaległy projekt, dźwięki do poniedziałkowego programu czy artykuł do napisania. Nie potrafimy sobie zorganizować odpoczynku w ciszy i w spokoju, w którym zajęlibyśmy się bliskimi czy nawet sobą. Zawsze coś ;/. A kiedy już przyjdzie ta upragniona chwila wolności, kiedy nie mamy nic do zrobienia, kiedy nie musimy się spieszyć czujemy się ŹLE. Nie potrafimy uwierzyć, że mamy czas wolny, że możemy się odprężyć. Czegoś zwyczajnie nam brakuje...

Weekend się już skończył. Do następnego jeszcze trochę…  Mi na szczęście udało się odpocząć, może dlatego, że wyjechałam i zastosowałam de-teching. Jednak dziś rano towarzyszyło mi lekkie zdenerwowanie i poczucie, że nie robię tego co powinnam zrobić dla mojej nauki, pracy etc. U mnie niepokój z dniami wolnymi też się pojawia :(. Na szczęście potrafię stawić jemu czoła poprzez weekendowy wyjazd, na którym zawsze jestem off-line :).  A jak jest u Ciebie?